چگونه به طرف مقابل خود نشان دهیم که ما یک شنودنده ی سرتا پا گوش هستیم برای برقراری ارتباط موثر باید شنونده ی خوبی باشیم و نشان دهیم و این ویژگی خود را به فرد مقابل نشان دهیم چگونه نشان دهیم که ما یک شنوده‌ی سر تا پا گوشیم؟ 

در این مقاله در مورد راهکارهایی صحبت می کنیم که با پرسیدن سوالاتی  را ترغیب به صحبت کردن در مورد خود کنیم و اینکه راهکارهای را یاد می گیریم  به طرف مقابل نشان دهیم تمام توجه ما به سمت اوست و کاملا به صحبت هایش گوش می دهیم …

همانطور که در مقاله ی گوش دادن موثر نوشتم گوش دادن یکی از معجزه های برقراری ارتباط موثر هست و اینکه آدم ها دوست دارند در مورد خودشان حرف بزنند و از خودشان ،کارشان ،موفقیت هایشان و حتی مشکلاتشان برای دیگران بگویند …آدم ها خیلی دوست ندارند شنونده باشند و بیشتر دوست دارند دیگران به آنها گوش دهند و برای برقراری ارتباط موثر کافیست دیگران را ترغیب کنید که از خودشان صحبت کنند البته این کافی نیست هنگامی که مخاطب ما برایمان صحبت می کند ما باید نشان دهیم که تمام توجه ما سمت اوست و نسبت به شنیدن  صحبت های او مشتاق هستیم 

 

هنگام صحبت کردن سؤال‌هایی بپرسیم که دیگران از پاسخ دادن به آن لذت ببرند و آن‌ها را به صحبت کردن در مورد خودشان و موفقیت‌هایشان ترغیت کنیم. 

اگر این را به خاطر بسپاریم افرادی که ما با آن‌ها صحبت می‌کنیم به خواسته‌ها و مسائل خودشان صدها بار بیش‌تر از خواسته‌ها و مسائل ما علاقمند هستند اهمیت این مهارت همشه برای ما می‌ماند و در بر قراری هر رابطه‌ای فراموش نمی‌شود. 

این مثال را به یاد داشته باشید: سردرد شما در لحظه‌ای که سردرد دارید مهم است یا خبر سونامی ژاپن و تعداد کشته‌ها؟

تا این‌جا به اهمیت گوش دادن پی برده‌اید. شک نکنید که با تقویت این مهارت، یک برگ برنده‌ی بزرگ در روابط خانوادگی، محیط کار، مذاکره، متقاعدسازی و… خواهید داشت. 

 

نکاتی برای مدیران 

  1. به چشمان گوینده نگاه کنید. ما با گوش‌های خود می‌شنویم ول قضاوت مردم در مورد گوش دادن این است که آیا به چشمان آن‌ها نگاه می‌کنیم یا خیر. تماس دو چشم باعث می‌شود که سخنگو مورد توجه قرار گیرد، کم‌تر به بی‌راهه رود و به صحبت کردن ترغیب شود. 
  2. با حرکات چشم و ابرو گفته‌های او را تأیید کنید. یک شنونده‌ی خوب از طریق حرکات غیرگفتاری می‌کوشد تا گفته‌ها‌ی گوینده را تأیید کند و توجه و علاقه‌ی خود را نشان دهد. با تکان دادن سر به علامت مثبت و حرکات چشم و ابرو و هم‌زمان در چشمان گوینده نگاه کردن، این پیام به او مخابره می‌شود که فرد با تمام وجود به او گوش می‌دهد. 
  3. از حرکات اضافه اجتناب کنیم؛ کارهایی چون نگاه کردن به ساعت، ورق زدن کاغذ و بازی کردن با مداد نشانه‌ی خستگی و بی‌علاقگی فرد است. 
  4. پرسش‌هایی را مطرح کنیم؛ هنگامی که گوش می‌دهیم آن‌چه را که می‌شنویم تجزیه و تحلیل کنیم و در این باره موضوعاتی را مطرح کنیم. پرسش نشانه‌ی این است که شخص مطالب را فهمیده، آن‌ها را تجزیه و تحلیل کرده و به گوینده این اطمینان را می‌دهد که در حال گوش دادن است. 
  5. برای این‌که نشان دهیم به صورت دقیق گوش می‌دهیم از چنین جملاتی استفاده کنیم: «فکر می‌کنم شما می‌گویید…» یا «مقصود شما این است که…» گفتن این جملات ابزار خوبی برای اثبات این امر است که شنونده در حال گوش دادن است. هم‌چنین صحت گفتار هم کنترل می‌شود.
  6. به هیچ عنوان حرف گوینده را قطع نکنیم؛ اجازه دهیم گوینده کلام خود را به پایان برساند و پس از آن پرسش‌های خود را مطرح کنیم. هیچ‌گاه سعی نکنیم حدس بزنیم افکار گوینده متوجه چیست.
  7. .در صحبت زیاده‌روی نکنیم؛ بیش‌تر افراد تمایل دارند که بیش‌تر حرف بزنند و نظرات خود را ابراز کنند و کم‌تر به افراد دیگر گوش دهند. بیش‌تر ما از آن جهت گوش می‌دهیم که قیمت حرف‌هایی را که می‌خواهیم بزنیم بپردازیم. حرف زدن لذت بخش‌تر است و گوش دادن ناراحت‌کننده و خسته‌کننده، ولی نمی‌توان به طور هم‌زمان هم حرف زد هم گوش داد. کسی که خوب گوش دهد متوجه این واقعیت می‌شود و بیش از حد صحبت نمی‌کند. 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *